آيه: 34 وَلاَ يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه:
و اگر خداوند بخواهد شما را )به خاطر عدم لياقت( گمراه سازد، )ديگر( نصيحت من به حال شما سودى نخواهد داشت، هر چند بخواهم براى شما خيرخواهى كنم. او پروردگار شماست و )شما( بسوى او بازخواهيد گشت.
نكته ها:
كلمه ى نُصح به كار يا كلامى گفته مى شود كه به قصد اصلاح و از روى اخلاص باشد وكلمه ى غَىّ به جهلى گفته مى شود كه ناشى از اعتقاد فاسد باشد. فرق ميان اضلال واغواء، آن است كه ضالّ هدف را مى داند، ولى راه را گم كرده، امّا در اغواء، مقصد وهدف، هر دو را گم كرده است.
نسبت اضلال و اغواء به خداوند، از باب كيفر لجاجت و فساد اخلاق گمراهان است، نه آنكه خداوند از ابتدا و بدون مقدّمه كسى را گمراه كند. و ما يضلّ به الاّ الفاسقين (418)
پيام ها:
1- پيامبر مأمور ابلاغ است وكيفر و مجازات گمراهان بدست خداست. انّما يأتيكم به الله
2- هيچ امرى خداوند را مجبور بر كارى )حتّى پس از تهديدهاى او( نمى كند. ان شاء
3- كفّار نه مى توانند از نزول عذاب جلوگيرى كنند و نه مى توانند خود را از آن برهانند. ما انتم بمعجزين
4- انبيا دلسوز مردمند. نصحى
5 - اراده ى خداوند، غالب بر تمام اراده هاست. و لاينفعكم نصحى ... ان كان الله يريد ان يغويكم )حتّى تأثير سوز و سخن و نصيحت پيامبر، به خواست اوست(
6- ابلاغ دينى پس از مراحلى كه لجاجت به اوج خود مى رسد نيز بر پيامبران لازم است. ان اردت ان انصح لكم
7- امر به معروف ونهى از منكر در صورتى كه احتمال تأثير در آن نباشد، واجب نيست. و لاينفعكم نصحى... ان كان الله يريد ان يغويكم
8 - هدايت يا گمراهى مردم، از مدار اراده ى الهى خارج نيست. يريد ان يغويكم
9- اغواى گمراهان پس از لجاجت و درخواست عذاب، فأتنا بما تعدنا پرتوى از ربوبيّت الهى است. ان يغويكم هو ربّكم
10- نپذيرفتن نصايح انبيا، قهر الهى است. لاينفعكم نصحى... اليه ترجعون
11- برفرض در دنيا مجازات نشويم، سر و كار ما در قيامت با خداوند است. هو ربّكم و اليه ترجعون
12- بازگشت به سوى خداوند اجبارى است. اليه تُرجعون نه تَرجعون
418-بقره، 26.