آيه: 113 وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ
ترجمه:
و به ستمگران تمايل وتكيه نكنيد كه آتشِ )عذاب( شما را فرا مى گيرد و )در اين صورت( براى شما در برابر خداوند، هيچ دوست و سرپرستى نيست، پس )ازهيچ ناحيه اى( مورد كمك قرار نخواهيد گرفت.نكته ها:
در روايات مى خوانيم كه مودّت و محبّت به ظالم و اطاعت از او، از مصاديق ركون به ظالم محسوب مى شود. در روايتى مى فرمايد: به ستمگر اميدى نداشته باش، گرچه او فاميل و دوست تو باشد. و ان كان حميما قريباً (498) در كافى، نيز اين روايت آمده كه اگر به مقدار زمانِ دست به جيب كردن ستمگر براى بخشش، راضى به زنده بودن او باشى، ركون و تكيه بر ظالم كرده اى كه خدا از آن نهى نموده است. (499) از آنجا كه اطاعت از اولى الامر، واجب و از سوى ديگر، ركون به ظالم حرام است، پس اولى الامر نمى تواند ظالم باشد، بلكه بايد معصوم نيز باشد، زيرا گناه از مصاديق ظلم به شمار مى رود. ركون و تكيه بر ظالم، آتش خداوند را در پى دارد، پس وضعيّت خود ظالم چگونه خواهد بود؟!پيام ها:
1- هرگونه تمايل واعتماد به ستمگران داخلى وخارجى، ممنوع است. لاتركنوا )ستمگران، لايق پيروى و رهبرى نيستند( 2- تكيه بر ستمگران، گناه كبيره است. )هر گناهى كه قرآن درباره ى آن وعده ى آتش داده، گناه كبيره است(لا تركنوا... فتمسّكم النار 3- به جاى تمسّك به ظالم، به خدا توكّل كنيم. و مالكم من دون اللّه من اولياء 4- نتيجه ى تكيه بر ستمگران، غربت و تنهايى است.ثم لاتنصرون498-تفسير كنزالدقائق.
499-كافى، ج 5، ص 108.