آيه: 70 فَلَمَّا رَأَى أَيْدِيَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ - تفسیر نور سوره هود نسخه متنی

آيه: 70 فَلَمَّا رَأَى أَيْدِيَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ

ترجمه:

پس چون )ابراهيم( ديد كه دست آنان به سمت غذا دراز نمى شود )و از آن نمى خورند(، نسبت به آنان ناخشنود شد و ترسى از آنان در دل او افتاد )كه شايد غذا نمى خورند تا نمك گير نشوند و بتوانند براحتى سوء قصد خود را انجام دهند(، امّا ميهمانان گفتند: مترس، همانا ما براى )قلع و قمع( قوم لوط فرستاده شده ايم.

نكته ها:

احساس خطر كردن حضرت ابراهيم عليه السلام، غير از ترس و ضعفى است كه معمولاً انسان ها در برخورد با مسائل به آن دچار مى شوند، زيرا او بت شكن تاريخ بود و هرگز از چيزى نمى ترسيد، امّا توجّه به خطر و سوء قصد، مسئله ديگرى است.

سلسله مراتب را بايد رعايت كرد: از آنجا كه حضرت لوطعليه السلام و قوم او يكى از شاخه هاى تحت امر حضرت ابراهيم عليه السلام بودند. لذا براى هلاكت قوم لوء ابتدا حضرت ابراهيم عليه السلام در جريان قرار مى گيرد.

پيام ها:

1- فرشتگان از غذاهاى مادّى مصرف نمى كنند. لا تصل اليه

2- علم انبيا محدود است. نكرهم

3- غذا نخوردن ميهمان در عصر ابراهيم عليه السلام، نشانه ى خصومت با ميزبان بود. اوجس منهم خيفة

4- گاهى ريشه ى ترس انسان، جهل است. اوجس منهم... لاتخف انّا اُرسلنا

5 - يكى از مأموريّت هاى فرشتگان، آوردن عذاب است. اُرسلنا الى قوم لو