)امّا از آنجا كه فرمان قهر الهى در مورد قوم لوط حتمى بود، لذا فرشتگان در پاسخ به تقاضاى شفاعت و تأخير در عذاب به او گفتند:( اى ابراهيم! از اين )تقاضا( صرف نظر كن، كه به تحقيق فرمان قهر پروردگارت صادر شده و قطعاً عذاب غير قابل برگشت به سراغ آنهاخواهد آمد .
نكته ها:
در آيه ى 74، حضرت ابراهيم عليه السلام با فرشتگان در باره ى عذاب قوم لوط جدال كرد، در آيه ى 76 مى فرمايد: اى ابراهيم! از اين جدال و اصرار دست بردار. در ميان اين دو آيه كه به جدال ابراهيم عليه السلام و تذكّر خداوند به او اشاره مى كند، براى حفظ شخصيّت و م قام او و اينكه جدال او تنها بر اساس دلسوزى براى امّت است، نه انكار و يا چيز ديگر، در آيه ى 75 مى فرمايد: ابراهيم عليه السلام حليم و اوّاه و مُنيب است.
پيام ها:
1- انبيا، دلسوزترين رهبران جامعه ى بشرى هستند، و با حلم و ناله وانابه، براى نجات مردم تلاش مى كنند. حليم اوّاه منيب 2- تذكّرات بايد با حفظ مقام و شخصيّت افراد همراه باشد. ان ابراهيم لحليم اوّاه منيب 3- شفاعت ابراهيم براى مردم، قبل از اطلاع او به قطعى شدن عذاب بوده است. قد جاء امر ربّك 4- عذاب الهى نيز در مسير تربيت انسان است. امر ربّك 5 - گاهى شفاعت انبيا هم پذيرفته نمى شود. زمانى كه فرمان حتمى خداوند صادر شد، هيچ مقامى نمى تواند مانع آن شود. يا ابراهيم اعرض عن هذا
لطفا منتظر باشید ...
