روزى كه )چون( بيايد، هيچ كس جز با اذن او حرفى نمى زند، پس )گروهى( از آنها بدبخت و سيه روز و )عدّه اى ديگر( خوشبخت و سعادتمندند.
نكته ها:
كلمه ى سَعادت، به معناى فراهم بودن اسباب نعمت و كلمه ى شَقاوت به معناى فراهم بودن اسباب گرفتارى است.
پيام ها:
1- زمان برپايى قيامت و به پايان رسيدن دنيا، از پيش مشخّص و معيّن شده است. اجل معدود 2- فاصله اى كه براى برپايى قيامت است، باز به خاطر دنبال كردن هدفى است. لاجل و نفرمود: الى اجل 3- در روز قيامت سكوت بر همه ى افراد حكم فرماست، مگر افرادى كه اجازه ى تكلّم داشته باشند.لاتكلّم نفس الا باذنه