آيه: 60 وَأُتْبِعُواْ فِي هَـذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ - تفسیر نور سوره هود نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره هود - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 60 وَأُتْبِعُواْ فِي هَـذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ

ترجمه:

و )سر انجام( در اين دنيا و در روز قيامت، لعنت )و قهر الهى( در پى ايشان شد. بدانيد كه قوم عاد به پروردگارشان كفر ورزيدند. آگاه باشيد كه بر عاد، قوم )حضرت( هود لعنت باد.

نكته ها:

از آيه ى 50 تا آيه ى 60 اين سوره، مربوط به قوم عاد بود. اين قوم از نژاد عرب و ساكن جزيرةالعرب بودند و در تورات موجود، نامى از آنها ديده نمى شود. طبق آياتى از سوره هاى مباركه قمر، الحاقّه، اعراف، سجده، شعرا، آنها مردمى رشيد و بلند قامت و داراى شهرهاى آب اد و تمدّنى بى نظير بوده اند. اِرمَ ذات العماد التى لم يخلق مثلها فى البلاد از نظر اعتقادى، بت پرست و تابع طاغوت بودند. حضرت هودعليه السلام آنان را به خداپرستى و توحيد دعوت كرد، امّا آنها نپذيرفتند و با قهر خداوند از طريق باد تند و سوزنده اى نابود شدند .

قوم عاد داراى دو گروه عاد اولى و عاد ثانى بودند كه عاد ثانى، هفتصد سال قبل از حضرت مسيح عليه السلام در احقاف )منطقه اى در حجاز( يا يمن زندگى مى كردند. (455)

پيام ها:

1- كسى كه آيات الهى را انكار و پيامبران خدا را نافرمانى و از طاغوت پيروى كند، از رحمت الهى دور است. و اُتبعوا... لعنة

2- بدنامى در دنيا، يك كيفر الهى است. و اتبعوا فى هذه الدنيا لعنة

3- شعارِ مرگ بر ستمگر، يك شعار قرآنى است. الا بُعداً لعاد (456)


455-تفاسير الميزان و نمونه.
456-ثمالا بُحتن تم ثًما لنململج يخ ثم (هود، 68)، ثمالا بُحتن تم ثًما لِنملَج تم ينج (هود، 95)، ئرنُحتن تم ثًما لنملتمبريخ ليم ثمالنمنى تمالنملج ينج (مؤمنون، 41) و ئرنُحتن تم ثًما لنمبريخ ليم لايؤلخ تج يخ لح مؤمنون، 44.

/ 123