آيه: 110 وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ
ترجمه:
و به تحقيق ما به موسى كتاب )تورات( داديم، پس در آن اختلاف شد، و اگر سنّت پروردگارت )در مورد تأخير عذاب كفّار( از پيش مقرّر نگشته بود، هر آينه )در همين دنيا( ميان آنان داورى و حكم مى شد )و به كيفر مى رسيدند( و همانا آنان درباره ى آن در شكى هستند كه موجب بدگمانى آنان است.پيام ها:
1- در هيچ دوره اى از تاريخ، تمام افراد قومى، هم عقيده نبوده اند. فاختلف فيه 2- از اختلاف مردم در دين و ايمان آوردن بعضى و كفر عدّه اى ديگر، ناراحت و نگران نباشيم كه اين حادثه ى جديدى نيست.اتينا موسى الكتاب فاختلف فيه 3- با اينكه در آياتى از قرآن مجيد، تورات، كتاب نور خوانده شده، (495) امّا باز هم مردم در آن نور اختلاف كرده اند. فاختلف فيه 4- خداوند، خود نيز سنّت هاى خويش را مراعات كرده و زير پا نمى گذارد، چرا كه قبل از هر كس، اين قانونگذار است كه بايد احترام قانون را داشته باشد.و لولا كلمةسبقت من ربّك )خداوند دنيا را محلّ داورى قرار نداده است( 5 - سنّت هاى الهى، بر اساس مقام ربوبيّت اوست.سبقت من ربّك 6- مهلت دادن به اختلاف كنندگان در كتاب آسمانى، از سنّت هاى الهى است. كلمة سبقت من ربّك495-مائده، 44 و انعام، 91.