واگر به انسان از جانب خود نعمتى بچشانيم، سپس آن را از او بازپس گيريم، همانا او نوميد و ناسپاس خواهد بود.
نه هر نعمتى نشانه ى محبّت خداست و نه گرفتن هر نعمتى، نشانه ى قهر و غضب است، بلكه چه بسا آزمايش الهى است.
انسان چون حكمت الهى و مصالح را نمى داند، زود قضاوت مى كند، مأيوس مى شود و كفر مى ورزد.
1- كاميابى هاى انسان تنها در حدّ چشيدن است. اذقنا الناس...
2- نعمت هاى الهى، فضل و رحمت خداست، نه استحقاق ما. اذقنا... رحمةً
3- اگر مدّت كاميابى انسان طول كشيد، مغرور نشويم. اذقنا... ثمّ نزعناها )ثمّ نشانه ى مدّتى طولانى است(
4- دادن ها و گرفتن ها به دست اوست. اذقنا... نزعناها
5 - گرفتن رحمت از انسان، براى او سخت است. نزعناها )نَزع كشيدن همراه با سختى است(
6- انسان كم ظرفيّت است و با از دست دادن نعمتى، از رحمت گسترده ى الهى مأيوس مى شود. ثمّ نزعناها ... انّه ليؤس
7- ايمان ما به خداوند نبايد وابسته به كاميابى ها وشيرينى هاى زندگى باشد. نزعناها... انّه ليؤس
8 - يأس از رحمت خداوند، مقدّمه ى كفر وناسپاسى است. (386) انّه ليؤسٌ كفور
386-قرآن در، آيه ى 87 سوره يوسف مى فرمايد: لاييماته لخ نج لم تخ جم ثمالنملّتمتح ثمالاّ ثمالنمبريخ ليم ثمالنميزتمائريم تخ لح