وطن اي خونه ي پر غصه ي اجدادي من
اسم تو تنها دليله واسه آزادي من
عشق تو خون گرم و عاشقم ريشه داره
خاک زرخيز تو مجنون و به يادم مي ياره
قهرمانات مث افسانه هامون جهانين
مردم عاشق تو سمبل مهربانين
زير سايه بون امنت مي شه تا ابد نشست
پشت بيگانه رو با خنجر غيرتت ، شکست
وطنم ، ديوونه ي مرزاي زرخيز توام
عاشق زمستونو ، بهار و پاييز توام
جونمو مي دم تا مرزاي تو در امون باشه
اوج پرچمت هميشه توي آسمون باشه
تو مال حافظ و مولوي و نيمايي ، وطن
خونه ي رستم و خاک ابن سيانيي ، وطن
آرزومه تا ابد زنده و آباد باشي
خونه ي نواده هاي پاک فرهاد باشي
ما تو کوچه هاي سبز تو به دنيا اومديم
چه جوري واسه آب و خاک عاشقت نديدم ؟
عشق تو مثل ضريح و گنبدا مقدسه
واسه هر عاشق دور از تو يه دنيا نفسه
هميشه مايه ي افتخار دنيايي ، وطن
تو بلندي ، تو مث شباي يلدايي ، وطن
جون من درسته که براي تو خيلي کمه
ولي عشق دادنش مي ارزه به يه عالمه
تو رو با طلاترين خاک عوض نمي کنم
با شکوه و عاشق و پاينده باشي ، وطنم