يه دل دارم - دیگه می ذارمت کنار (مجموعه شعر) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دیگه می ذارمت کنار (مجموعه شعر) - نسخه متنی

مریم حیدرزاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید














يه دل دارم

يه دل دارم خدا داره

زمين داره ، هوا داره

ميون درياي غمش

کشتي و نا خدا داره

يه دل دارم ترزک داره

ترس و يقين و شکداره

رو بام برفيش ، هميشه

يه دنيا بادبادک داره

يه دل دارم وفا داره

يه طاقي از طلا داره

تو بهترين جاش يه دونه

قصرو يه پادشا داره

يه دل دارم نگين داره

هوا داره ، زمين داره

تو درياي پر از غمش

قايق و سرنشين داره

يه دل دارم غصه داره

قفلاي سربسته داره

از اونا که ميان مي رن

يه عالمه قصه داره

يه دل دارم ، خيال داره

عين پرنده ، بال داره

زخميه اما زخماشم

تماشا داره ، فال داره

يه دل دارم درد داره

زمستون سرد داره

رنگ بهار و نديده

خزوناي زرد داره

يه دل دارم شيشه داره

تبر داره ، تيشه داره

آرزوهايي که شايد

يه روزي وا مي شه داره

يه دل دارم دعا داره

خوبي داره ، خطا داره

خودش مي گه تو اين زمون

اين دل کجا بها داره

يه دل دارم صدا داره

شادي ه نه ، بلا داره

يه جاش کويري يه جاش ابر

هر کدومو جدا داره

يه دل دارم جنن داره

سرخي رنگ خون داره

عاشقه و خودش مي گه

هر چي داره از اون داره

يه دل دارم دونه داره

لاله داره پونه داره

طفلکي فهمديه که يه

صاحب ديوونه داره

يه دل دارم ديدن داره

ديوونگيش چيدن داره

جوريه حالش که فقط

يه دنيا پرسيدن داره

يه دل دارم دريا داره

کوير داره ، صحرا داره

دنياي ما ، هيچه پيشش

واسه خودش دنيا داره

يه دل دارم ، بارون داره

ليلي اره ، مجنون داره

ناخونده توش زياد مياد

اون هميشه مهمون داره

يه دل دارم سفر داره

خنده براش ضرر داره

گوش ندادن به تپشش

خيلي جاها خطر داره

يه دل دارم ، اگر داره

رو همه چي اثر داره

خودم تعجب مي کنم

از همه چي خبر داره

يه دل دارم حباب داره

تشنه که مي شم ، آب داره

گاهي يه چيزايي مي گه

مي گه بکن ، ثواب داره

يه دل دارم پري داره

ونوس و مشتري داره

زير پاهاي اسم اون

فراشاي مرمري داره

يه دل دارم اسير داره

کارش يه جايي گير داره

براي خاطرات من

صندوقي از حرير داره

يه دل دارم ماه داره

بيراهه و راه داره

اندازه ي ابراي سرد

دردسر و آه داره

يه دل دارم آتيش داره

تو ابرا قوم و خويش داره

نه راه پس مونده براش

نه طفلي راه پيش داره

يه دل دارم رقيب داره

فراز داره ، نشيب داره

با اينکه آدم نشده

کلي درخت سيب داره

يه دل دارم که غم داره

يه عمره اونو کمداره

وقتي که رفته ، وقتي نيست

بي خود چرا بگم داره

يه دل دارم فقط دله

قايق عشقش تو گله

غروبا بيشتر مي گيره

اما هميشه غافله

يه دل دارم اما مي گه

غلط نوشتي ، ننويس

تو خيلي وقته که داديش

اونن که حالا پيش تو نيس

راس مي گه ، عاشقم ديگه

عاشق و کلي بي حواس

اصن يادم نبود که دل

پيش خودم نيست و کجاس

خلاصه که اون لغتي

که يکيه با دو تا حرف

چيزيه که نداشتنش

بيشتر واست مي کنه صرف

از ته دل ، نه ، نمي گم

ولي اگر که دل نبود

دروغ چرا ، تو دنيامون

انقدر غم و مشکل نبود

پيش روي دلم مي گم

توهين نباشه به دلا

خوش به حال بي خيالا

خوشا به حال عاقلا

/ 30