هيچ كارى به خودى خود نه زشت است و نه زيبا، مانند خوردن، سخن گفتن، بخودى خود زشت يا زيبا نيستند «زشتى و زيبائى هر كارى بسته به اين است كه آنرا چگونه بكنيم» اگر كارى را بنحو درست و زيبا انجام دهيم خود آن نيز زيبا خواهد بود و در غير اين صورت زشت.
(ترجمه فارسى صفحه 428) عشق ورزيدن نيز از اين قاعده بيرون نيست از اين رو هر عروس را نمىتوان ستود بلكه تنها عروسى زيبا است و در خور ستايش است كه ما را بر آن دارد كه به طرزى زيبا او را دوست بداريم عروسى كه با آفروديت زمين پيوند دارد خود نيز فرومايه و زمينى است.
- دوره آثار افلاطون - جلد سوم - در مباحثه سقراط با الكيبيادس: سقراط: «هنگاميكه با كودكان بازى مىكردى از سخنانت چنان بر نمىآمد كه عدل و ظلم را مىشناسى زيرا بارها شنيدم به آواز بلند و اطمينان كامل مىگفتى كه اين يا آن كودك با تو به ناحق رفتار كرده و كودك بدى است».
اگر نمىدانستى كه به تو ظلم كرده چنان نمىگفتى.
الكيبيادس: بخدا سوگند كه آن سخن از روى نادانى نبود بلكه مىدانستم كه به من ظلم شده است.
سقراط: پس معلوم مىشود در كودكى نيز معتقد بودى كه عدل و ظلم را مىشناسى.
الكيبيادس: «البته و به راستى مىشناختم»1( - در ترجمه فارسى جلد سوم آثار افلاطون صفحه 638 - 637.