وَإِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلاَ رَادَّ لِفَضْلِهِ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ .

و اگر خدا گزند و آسيبى به تو رساند ، آن را جز او برطرف كننده‏اى نيست ، و اگر براى تو خيرى خواهد ، فضل و احسانش را دفع كننده‏اى نيست ؛ خيرش را به هر كس از بندگانش بخواهد مى‏رساند و او بسيار آمرزنده و مهربان است .

وَمَا مِن دَابَّةٍ فِى الْأَرْضِ إِلاَ عَلَى اللّهَ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِى كِتَابٍ مُبِينٍ .

و هيچ جنبده‏اى در زمين نيست ، مگر اين كه روزىِ او برخداست ، و [ او ]قرارگاه واقعى و جايگاه موقت آنان را مى‏داند ؛ همه در كتابى روشن ثبت است .

سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً .

خدا به زودى پس از سختى و تنگنا ، فراخى و گشايش قرار مى‏دهد[348] .

339 ـ انبياء الهى و زهد

امام على عليه‏السلام در « نهج البلاغة » به زهد چند نفر از انبيا بدين قرار اشاره دارند :

اگر خواهى از موسى كليم اللّه سخن بگو كه به پروردگار عرضه داشت :

رَبِّ إِنِّى لِمَا أَنزَلْتَ إِلَىَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ .

پروردگارا ! به آنچه از خير بر من نازل مى‏كنى ، نيازمندم .

به خدا قسم به وسيله اين دعا قرص نانى از خدا مى‏خواست ؛ زيرا خوراكش سبزى و گياه زمين بود و به علّت لاغرى و كمى گوشت بدن ، سبزى گياه از نازكى پوست درونى شكمش ، ديده مى‏شد .

و اگر خواهى از داود سخن به ميان آر كه داراى مزامير و زبور بود و خواننده اهل بهشت است ، به دست خود از ليف خرما زنبيل‏ها مى‏بافت و به هم‏نشينان خود مى‏گفت :

كدامتان در فروختن اين زنبيل‏ها به من كمك مى‏كنيد ، از بهاى فروش آن‏ها خوراكش يك عدد نان جو بود .

و اگر خواهى داستان زندگى عيسى بن مريم عليه‏السلام را به ميان آر كه سنگ را زير سر خود بالش قرار مى‏داد و جامه زبر مى‏پوشيد و طعام خشن مى‏خورد و خورش او گرسنگى بود و چراغ شب او ماه بود و سايه‏بان او در زمستان جايى بود كه آفتاب مى‏تابيد يا فرو مى‏رفت و ميوه و سبزى خوشبوى او گياهى بود كه زمين براى چهارپايان مى‏رويانيد ، نه زنى داشت كه او را به فتنه و تباهكارى افكند و نه فرزندى كه او را اندوهگين سازد و نه دارايى كه او را از توجه به حق برگرداند و نه طمعى كه او را خوار كند ، مركب او دو پايش بود و خدمتكار او دو دستش .

بيا و در مسئله زهد به پيامبر خود كه از همه نيكوتر و پاكيزه‏تر است ، اقتدا نموده ، از آن بزرگوار پيروى كن ؛ زيرا آن حضرت براى كسى‏كه بخواهد پيروى كند ، سزاوار پيروى كردن است و انتساب شايسته اوست براى كسى‏كه بخواهد به او نسبت داشته باشد و محبوب‏ترين بندگان نزد خداوند كسى است كه پيرو پيغمبر خود بوده و دنبال نشانه او برود .