زيباترين و رساترين كلامى كه به اين حقيقت بسيار عالى دلالت دارد ، كلام وجود مقدّس حضرت حق است .
فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى * إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَى * وَأَنَّكَ لاَ تَظْمَؤُا فِيهَا وَلاَ تَضْحَى * فَوَسْوَسَ إِلَّيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لاَّ يَبْلَى .
پس گفتيم : اى آدم ! مسلماً اين [ ابليس ]دشمنى است براى تو و همسرت ، پس شما را از بهشت بيرون نكند كه در مشقت و رنج افتى . * قطعاً براى تو [ در اين مكان موقعيتى است كه ] است كه نه گرسنه شوى و نه برهنه گردى . * و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتابزدگى گردى . * پس شيطان او را وسوسه كرد ، گفت : اى آدم ! آيا تو را به درخت جاودان و سلطنتى كه كهنه نمىشود ، راهنمايى كنم ؟
سپس قرآن مجيد مىفرمايد :
آدم و همسرش به وسوسه اين دشمن غذا را از درخت نهى شده خوردند ، تا جايى كه لباسهاى بهشتى از تنشان ريخت عورت آنان در نظرشان آشكار شد ، آنها خواستند تا با ساترى از برگ درختان خود را بپوشانند ، آدم از خدا نافرمانى كرد پس به غوايت افتاد ، ولى خداوند مهربان وى را از رحمت بىمنتهاى خود محروم نكرد ، توبه او را پذيرفت .
قرآن مجيد در بسيار از آيات خود تمام فرزندان آدم را همانند پدرشان از ابليس و جنود او كه در لباسهاى گوناگونى در زندگى آدميان ظهور مىكنند برحذر مىدارد و خلاصه پند و درسش اين است كه اين دشمن نابكار و اين موجود خطرناك تنها هدفش به هم ريختن اساس سعادت دنيا و آخرت آدميان است ، در اينجا نمونهاى از آن آيات الهى را ملاحظه كنيد :
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ وَاللّهُ يَعِدُكُم مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ .
شيطان ، شما را [ به هنگام انفاق مال با ارزش ] از تهيدستى و فقر مىترساند ، و شما را به كار زشت [ چون بخل وخوددارى از زكات و صدقات ] امر مىكند ، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مىدهد ؛ و خدا بسيار عطا كننده و داناست[389] .
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُروا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيداً .
آيا به كسانى كه گمان مىكنند به آنچه بر تو و پيش از تو نازل شده ايمان آوردهاند ، ننگريستى كه مىخواهند [ در موارد نزاع و اختلافشان ]داورى و محاكمه نزد طاغوت برند ؟ [ همان حاكمان ستمكار و قاضيان رشوهخوارى كه جز به باطل حكم نمىرانند ، ] در حالى كه فرمان يافتهاند به طاغوت كفر ورزند ، و شيطان [ با سوق دادنشان به محاكم طاغوت ]مىخواهد آنان را به گمراهى دورى [ كه هرگز به رحمت خدا دست نيابند ]دچار كند .