165 ـ خدا را بر همه حال شكر

نوشته‏اند : وقتى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله از امور دنيا بى‏نياز بود مى‏گفت : « الحمد للّه رب العالمين » و وقتى دچار تنگدستى سخت بود مى‏گفت : « الحمد للّه على كل حال » .

در هر حالى كه بود شاكر بود ، خداى مهربان هم در هر حال نسبت به آن‏جناب ، ربّ كريم بود و كرم او با هركه باشد ، اقتضا مى‏كند كه آن شخص از نظر دين در عين سلامت بود و از شرّ هر گناه و پليدى در امان باشد و تنگى معيشت يا ناراحتى‏هاى ديگر او را از ياد خدا غافل نكند !![175]

166 ـ پاى سخنان ابوذر

در روايت آمده : وقتى ابوذر غفارى به مكه مكرمه آمد كنار درب بيت اللّه ايستاد و از مردمى كه از اطراف ممالك اسلامى به حج آمده بودند دعوت كرد براى شنيدن سخنان او اجتماع كنند .

پس از اجتماع مردم فرمود : اى مردم ! مى‏دانيد كه من جُندبِ غفارى هستم و نسبت به شما خيرخواه و مهربانم . اى مردم ! هرگاه يكى از شما اراده سفر كند ، همانا از زاد و توشه آن قدر بردارد كه در آن سفر به آن محتاج و نيازمند است و از برداشتن زاد و راحله و بردن با خود هيچ چاره‏اى ندارد ، هرگاه امر سفر دنيا كه خيلى معمولى است چنين باشد ، پس برداشتن زاد و توشه براى سفر آخرت سزاوارتر است !

مردى در ميان جمعيت گفت : ابوذر ! ما را به زاد و توشه سفر آخرت راهنمايى كن .

فرمود : براى دفع رنج روز نشور ، روزه بگيريد و براى عظائم امور ، حج واقعى گذاريد و براى برطرف كردن وحشت قبر ، در دل شب دو ركعت نماز خالص براى حضرت رب به جاى آوريد[176] .

167 ـ اين اشك ديده من و خون دل شماست