ترجمه منظوم نهج البلاغه

حمید قاضی خاکیاسری

نسخه متنی -صفحه : 135/ 130
نمايش فراداده

حكمت 449


  • دو شخص خورنده، بدنيا و دهر كه هرگز ز سرشارى و بهره، سير هواخواه دنيا و خواهان علم طرفدار مال و هوادار حلم

  • بدور زمانند و در بر و بحر نگردند و در خواهشند و فقير طرفدار مال و هوادار حلم طرفدار مال و هوادار حلم

حكمت 450


  • نشان گهربار ايمان پاك درست گفتن و حق كنى اختيار رساند براه و روالت زيان كنى اجتناب از كلام دروغ بجائيكه بر تو دهد نفع و سود و گفتارت از كار و دانائيت چو درباره ى شخص ديگر، سخن بترسى، ز ذات خداوندگار هراسان شوى و غمين و فگار

  • بود آنكه، تو، در اقاليم خاك بجائيكه در ملك و شهر و ديار دهد كيفر و رنج و زهر شيان بيان پلشت و بد و بيفروغ امان مانى از ضرب و شتم حسود نباشد زياده زبر نائيت بگوئى و از هر در و ما و من هراسان شوى و غمين و فگار هراسان شوى و غمين و فگار