بوقتى زبير رياست طلب بمولا على از پى كسب جاه كه ما، با تو پيمان و بيعت كنيم بشرطى در اين امر و آماج كار بفرمودشان: نه، وليكن شما شريك و وفادار و همدم شويد و در ناتوانى و سختى، كمك بگرديد و بر بيوفايان محك

بهمراهى طلحه ى پر شغب بگفتند و اخذ مقام و كلاه بزير لواى تو رجعت كنيم شريكت شويم و امير ديار در همراهى و ياورى بما بزخم دل و ديده مرهم شويد بگرديد و بر بيوفايان محك بگرديد و بر بيوفايان محك

هلا مردم گيتى و روزگار كه گر هر چه گوئيد و نشر سخن نيوشنده مى باشد و بشنود و گر آنكه پنهان كنيدش عيان و بر مرگ و مير و فنا در روال كه گر از هيولاى بيداد مرگ شما را، بيابد، بدون درنگ و گر هم باستيد و در روزگار شما را كند جلب و خوار و فگار

بترسيد از ذات پروردگار نمائيد و آويز گوش زمن براى جزا، چيند و بدرود همى داند از سود و شر و زيان بسبقت درآئيد و عقل و كمال گريزيد، از ريزش شاخ و برگ بگيرد به بند، كمند و بچنگ شما را كند جلب و خوار و فگار شما را كند جلب و خوار و فگار