از اين روايت كه بگذريم, آن چه باقى مى ماند, بحث در مورد مكان حضرت بقيةا ـ ارواحنا فداه ـ است. اين بحث يك بار بر حسب قواعد عمومى ـ به مقتضاى دو نظريه اصلى در زمينه غيبت ـ و بار ديگر بر اساس روايات خاصى كه مى توان در اين مورد بدان ها استدلال نمود, مى باشد .
اما نظريه اول, يعنى پنهان شدن جسم حضرت, مقتضى آن است كه مكان امام & به طور كلى ناشناخته باشد, مگر به هنگام مشاهده در جايى كه مصلحت اقتضا كند .
اما طبق نظريه دوم, يعنى پنهان نمودن شخصيت و عنوان امام & چنان كه قبلاً روشن ساخته ايم, امكان دارد آن حضرت در هر مكانى كه اراده كند, زندگى نمايد و به هرجا كه مى خواهد برود: چه در شهر و چه در بيابان و صحرا, و يا در دريا و فضا, بدون اين كه كسى را متوجه خويش گرداند و رازى را آشكار سازد, و گفتيم كه شايسته نيست براى آن حضرت & فقط يك جا را براى هميشه و يا در اغلب اوقات در نظر بگيريم, زيرا لازمه آن, عادتاً جلب شدن توجه مردم به شخصيت حقيقى آن و برطرف شدن غيبت وى مى باشد. پس براى رفع شك و ترديد مردم نسبت به خود, بايستى خود را جابه جا سازد و هر مدتى را در يك شهر سكنا گزيند .