فى كتاب الله عزّوجلّ لو تزيّلوا لعذبنا الذين كفروا منهم عذابا اليما (1) بتزايلهم؟ قال: ودايع مؤمنون فى اصلاب قوم كافرين، فكذلك القائم (عليه السلام) لن يظهر ابدا حتى تخرج ودايع الله عزّوجلّ فاذا خرجت ظهر على من ظهر من اعداء الله عزّوجلّ جلاله فقتلهم (2); ابراهيم كرخى گويد: خدمت حضرت امام صادق (عليه السلام) عرض كردم: چرا اميرالمؤمنين (عليه السلام) در مرحله ى اول با مخالفان خود نجنگيد و خانه نشين شد. فرمود: به دليل آيه ى شريفه كه مى فرمايد: اگر زايل و بر طرف شوند البتّه عذاب مى كنيم كافران را به عذاب دردناك. عرض كردم: مراد از تزايل و زايل شدن چيست؟ فرمود: وديعه ها مؤمنين هستند در صلب كافران (يعنى در صلب اين كافران نطفه هايى وجود دارد كه آن ها مؤمن خواهند بود و براى اين كه اين مؤمنين و پيش از تولد كشته و نابود نشوند على (عليه السلام) دست به ذوالفقار نبرد و كفار را نكشت). فرمود: همين طور حضرت قائم آل محمّد(صلى الله عليه وآله)هرگز ظاهر نمى شود تا اين كه امانت هاى خداى عزوجل از صلب كفّار خارج شوند. وقتى كه آنان خارج شدند، حضرت مهدى (عليه السلام)ظهور مى كند. از دشمنان خدا بر هر كس كه ظاهر شود و در برابرش بايستد، قد علم كند، همه را مى كشد و زمين را از لوث وجود كفّار پاك مى كند و عدل و داد را در روى زمين گسترش مى دهد».
روايتى كه مرحوم حاج شيخ عباس صفايى نقل كرده است اين مطلب را تأييد مى كند. روزى ابن عباس خدمت حضرت مولا اميرالمؤمنين (عليه السلام) عرض مى كند: يا اميرالمؤمنين مگر ذوالفقارت كُند شده يا اين كه بازويت خسته شده است، چرا در كنج خانه نشسته اى، حقّت را گرفته اند و دست به هيچ اقدامى نمى زنى؟ فرمود: يابن عباس صبر كن خواهى ديد كه نه ذوالفقار كُند شده و نه بازويم خسته شده است، بايد
1- الفتح: 48/25. 2- المجلسى، [العلامة] محمدباقر، بحارالانوار، ج 52، ص 97، ح 19.