داستان های اصول کافی

محمد بن یعقوب کلینی؛ گردآورنده: محمد محمدی اشتهاردی

نسخه متنی -صفحه : 534/ 231
نمايش فراداده

كلبى مى گويد: از نزد عبدالله برخاستم و از خانه او بيرون آمدم و با خود مى گفتم : اين جمعيت (قريش در مسجد) به اهلبيت دروغ بسته اند (و به دروغ عبدالله را به عنوان امام بعد از امام باقر(ع ) به من معرفى كرده اند) به مسجد رفتم ، جماعتى از قريش و ساير مردم در مسجد بودند، بر آنها سلام كردم ، و از آنها پرسيدم :

(اعلم خاندان رسالت كيست ؟).

باز گفتند: عبدالله بن حسن (مثنى .)

گفتم : من نزد عبدالله رفتم ولى چيزى (از علم و دانش ) را در نزد او نيافتم .

در اين ميان ، مردى سربلند كرد و گفت نزد جعفر بن محمد (امام صادق عليه السلام ) برو، كه او اعلم افراد خاندان رسالت است .

يكى از حاضران ، او را سرزنش كرد، من دريافتم كه حسادت باعث شده كه آن مردم به جاى امام صادق (ع )، عبدالله را معرفى مى كنند، و مر در آغاز به راه نادرست فرستادند، به آن مرد گفتم :

(عزيزم ! من به دنبال همان هستم كه تو نام بردى ).

هماندم تصميم گرفتم به خانه جعفر بن محمد( امام صادق ) بروم ، به سوى خانه آن حضرت حركت كردم ، وقتى به خانه آن حضرت رسيدم ، غلامى بيرون آمد و گفت : (اى برادر كلبى بفرما!)، ناگهان هيبت و هراسى بر من وارد گرديد و در حالى كه پريشان بودم وارد خانه شدم ديدم مرد باوقارى روى زمين در جاى نماز خود نشسته ، سلام كردم و جواب سلام مرا داد و فرمود: تو كيستى ؟

من با خودم گفتم : شگفتا خادمش به من گفت : اى برادر كلبى بفرما، ولى آقا مى پرسد تو كيستى ؟.

گفتم : نسابه كلبى هستم .

آن بزرگوار، دستش را به پيشانيش زد و فرمود:

دروغ گفتند كسانى كه از خداى بى همتا عدول كردند و به سوى گمراهى دورى رفتند، و در ضرر و زيان آشكار افتادند، اى برادر كلبى ! خداوند مى فرمايد:

وعادا وثمود واصحاب الرس وقرونا بين ذلك كثيرا .

(و (همچنين ) قوم عاد و ثمود و اصحاب رس (گروهى كه درخت صنوبر را مى پرستيدند) و اقوام بسيار ديگر را كه در اين ميان بودند هلاك كرديم ) (فرقان - 38)

آيا (تو كه نسب شناس هستى ) نسب اينها را مى شناسى ، عرض كردم : نه ... .

آنگاه سؤ ال كردم : اگر مردى به همسرش بگويد: تو به عدد ستاره هاى آسمان طلاق داده شده اى ، چه حكم دارد؟

امام صادق : عزيزم ! مگر سوره طلاق را نخوانده اى ؟

گفتم : چرا؟

فرمود: بخوان :

من (از آغاز اين سوره ، از اينجا) خواندم :

فطلقوهن لعدتهن واحصوا العدة .

(زنان خود را در زمان عده ،طلاق دهيد(زمانى كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزديكى نكرده باشند) و حساب عده را نگه داريد) (سوره طلاق آيه يك ).