مورخان صفوى همچنين از ملاقات تيمور با خواجه على سخن مىگويند كه منجر به بخشيدن سى هزار نفر از اسيران تيمور به خواجه على شد1. بنابراين ادعا اين عده صوفيان روملو را تشكيل دادند و از حاميان اصلى صفويان در دورههاى بعدى محسوب مىشوند. اما مورخان در صحت اين ادعا ترديد دارند. همچنين گفته مىشود تيمور املاك وسيعى را در اردبيل وقف خانقاه صفويه كرد كه بىترديد قدرت اقتصادى زيادى به شيوخ مىبخشيد. بىنظمىها و اغتشاشات اين دوره از تاريخ ايران و گرايش جامعه به تصوف و آموزههاى شيعى زمينه مساعدى براى اشاعه طريقه صفوى به وجود آورد.
در سال 851 ه. ق. شيخ جنيد رهبر صوفيان صفوى شد و با درك قدرت نفوذ و تشكيلات بر جاى مانده از اجدادش، تمايل خود را براى به دست گرفتن قدرت سياسى نشان داد. به قول قزوينى چون نوبت ارشاد به حضرت سلطان جنيد رسيد آن حضرت داعيه سلطنت صورى فرمودند2. جنيد به بهانه مبارزه با كفار سپاهى از پيروان خود تشكيل داد و لباس
1. عالم آراى صفوى، به كوشش يد اللّه شكرى، ص 20. بعضى از مورخان در وقوع اين ملاقات ترديد كردهاند. ر.ك: فاروق سومر، نقش تركان آناتولى در تشكيل و توسعه دولت صفوى، ترجمه احسان اشراقى و محمدتقى امامى، ص 11. 2. يحيى بن عبداللطيف قزوينى، لب التواريخ، ص 387.