چيزى كه براى ما مفهوم باشد نياوردهاى! و خداوند نشانه روشنى بر تو نازل نكرده تا ما از تو تبعيت كنيم، آيه فوق نازل شد و به او صريحا پاسخ گفت «1».
در نخستين آيه مورد بحث، قرآن به اين حقيقت اشاره مىكند كه دلائل كافى و نشانههاى روشن و آيات بينات در اختيار پيامبر اسلام (ص) قرار دارد و آنها كه انكار مىكنند در حقيقت، پى به حقانيت دعوت او برده و به خاطر اغراض خاصى به مخالفت برخاستهاند، مىگويد:" ما بر تو آيات بينات نازل كرديم و جز فاسقان كسى به آنها كفر نمىورزد" (وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ آياتٍ بَيِّناتٍ وَ ما يَكْفُرُ بِها إِلَّا الْفاسِقُونَ).
تفكر در آيات قرآن براى هر انسان پاكدل و حقجويى روشن كننده راهها است و با مطالعه اين آيات مىتوان به صدق دعوت پيامبر اسلام (ص) و عظمت قرآن پى برد، ولى اين حقيقت را تنها كسانى درك مىكنند كه قلبشان بر اثر گناه تاريك نشده باشد، بنا بر اين جاى تعجب نيست كه فاسقان و آلودگان به گناه و آنها كه از اطاعت فرمان خدا سر باز زدهاند هرگز به آن ايمان نياورند.
سپس به يكى از اوصاف بسيار بد جمعى از يهود يعنى پيمان شكنى كه گويا با تاريخ آنها همراه است اشاره كرده مىگويد:" آيا هر بار آنان پيمانى با خدا و پيامبر بستند جمعى از آنها آن را دور نيفكندند و با آن مخالفت نكردند"؟! (أَ وَ كُلَّما عاهَدُوا عَهْداً نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ).
آرى" اكثرشان ايمان نمىآورند" (بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يُؤْمِنُونَ).
خداوند از آنها در كوه طور پيمان گرفت كه به فرمانهاى تورات عمل كنند
(1) مجمع البيان و تفسير قرطبى ذيل آيه مورد بحث.