تفسیر نمونه جلد 1

ولى سر انجام اين پيمان را شكستند و فرمان او را زير پا گذاردند.

و نيز از آنها پيمان گرفته شده بود كه به پيامبر موعود (پيامبر اسلام كه بشارت آمدنش در تورات داده شده بود) ايمان بياورند به اين پيمان نيز عمل نكردند.

يهود" بنى نضير" و" بنى قريظه" هنگام ورود پيامبر اسلام به مدينه نيز با او پيمان بستند كه لا اقل به دشمنانش كمك نكنند، ولى عاقبت اين پيمان را هم شكستند و در جنگ احزاب با مشركان مكه بر ضد اسلام همكارى كردند.

اساسا اين شيوه ديرينه اكثريت يهود است كه به عهد خويش پايبند نيستند و هم اكنون نيز به روشنى مى‏بينيم كه هر گاه منافع صهيونيستها و اسرائيل غاصب به خطر بيفتد، تمام عهدنامه‏هاى خصوصى و جهانى را زير پا گذارده، و با بهانه‏هاى واهى همه را به دست فراموشى مى‏سپارند.

آخرين آيه مورد بحث، تاكيد صريحتر و گوياترى روى همين موضوع دارد مى‏گويد:" هنگامى كه فرستاده‏اى از سوى خدا به سراغ آنها آمد و با نشانه‏هايى كه نزد آنها بود مطابقت داشت، جمعى از آنان كه داراى كتاب بودند كتاب الهى را پشت سر افكندند، آن چنان كه گويى اصلا از آن خبر ندارند" (وَ لَمَّا جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللَّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لا يَعْلَمُونَ).

تا آن زمان كه پيامبر اسلام (ص) مبعوث نشده بود علماى يهود، مردم را به آمدنش بشارت مى‏دادند و نشانه‏ها و مشخصات او را بر مى‏شمردند اما هنگامى كه به رسالت مبعوث گشت آن چنان از محتويات تورات، رخ بر تافتند كه گويى هرگز آن را نديده بودند و نخوانده بودند.

آرى اين است نتيجه خود خواهى و دنيا پرستى كه انسانى را كه در آغاز از