[سوره البقرة (2): آيات 87 تا 88] - تفسیر نمونه جلد 1

[سوره البقرة (2): آيات 87 تا 88]

وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ وَ قَفَّيْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَ فَكُلَّما جاءَكُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى‏ أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقاً كَذَّبْتُمْ وَ فَرِيقاً تَقْتُلُونَ (87) وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلاً ما يُؤْمِنُونَ (88)

ترجمه:

87- ما به موسى كتاب (تورات) داديم، و بعد از او پيامبرانى پشت سر يكديگر فرستاديم و به عيسى بن مريم دلائل روشن بخشيديم، و او را بوسيله روح القدس تاييد نموديم، آيا هر زمان پيامبرى بر خلاف هواى نفس شما آمد در برابر او تكبر كرديد (و از ايمان آوردن به او خود دارى نموديد و به اين قناعت نكرديد بلكه) عده‏اى را تكذيب نموده، جمعى را بقتل رسانديد؟! 88- (و آنها از روى استهزاء) گفتند دلهاى ما در غلاف است! (و ما از گفته تو چيزى نمى‏فهميم، آرى همين طور است) خداوند آنها را بخاطر كفرشان از رحمت خود دور ساخته (بهمين دليل چيزى درك نمى‏كنند) و كمتر ايمان مى‏آورند.

تفسير: دلهايى كه در غلاف است

‏

باز روى سخن در اين آيات به بنى اسرائيل است، هر چند مفاهيم و معيارهاى آن عموميت دارد و همگان را در بر مى‏گيرد: