[سوره البقرة (2): آيات 172 تا 173] - تفسیر نمونه جلد 1

[سوره البقرة (2): آيات 172 تا 173]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (172) إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (173)

ترجمه:

172- اى افراد با ايمان از نعمتهاى پاكيزه‏اى كه به شما روزى داده‏ايم بخوريد و شكر خدا را بجا آوريد اگر او را پرستش مى‏كنيد.

173- خداوند تنها (گوشت) مردار و خون و گوشت خوك، و آنچه نام غير خدا به هنگام ذبح بر آن گفته شود، حرام كرده است (ولى) آن كس كه مجبور شود (در موقع ضرورت براى حفظ جان خود از آن بخورد) در صورتى كه ستمگر و متجاوز نباشد گناهى بر او نيست، خداوند بخشنده و مهربان است.

تفسير: طيبات و خبائث

‏

از آنجا كه قرآن در مورد انحرافات ريشه‏دار از روش تاكيد و تكرار در لباسهاى مختلف استفاده مى‏كند، در اين آيات بار ديگر به مساله تحريم بى‏دليل پاره‏اى از غذاهاى حلال و سالم در عصر جاهليت به وسيله مشركان باز مى‏گردد، منتهى روى سخن را در اينجا به مؤمنان مى‏كند در حالى كه در آيات گذشته روى سخن به همه مردم بود.