[سوره البقرة (2): آيات 104 تا 105] - تفسیر نمونه جلد 1

[سوره البقرة (2): آيات 104 تا 105]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا وَ اسْمَعُوا وَ لِلْكافِرِينَ عَذابٌ أَلِيمٌ (104) ما يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ لا الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنَزَّلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَ اللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (105)

ترجمه:

104- اى افراد با ايمان (هنگامى كه از پيغمبر تقاضاى مهلت براى درك آيات قرآن مى‏كنيد) نگوئيد" راعنا" بلكه بگوئيد" انظرنا" (زيرا كلمه اول هم به معنى ما را مهلت بده و هم بمعنى" ما را تحميق كن" مى‏باشد و دستاويزى براى دشمنان است) و آنچه به شما دستور داده مى‏شود بشنويد و براى كافران (و استهزاء كنندگان) عذاب دردناكى است.

105- كافران اهل كتاب، و هم چنين مشركان، دوست نمى‏دارند خير و بركتى از ناحيه خداوند بر شما نازل گردد، در حالى كه خداوند رحمت خود را به هر كس بخواهد اختصاص مى‏دهد، و خداوند صاحب فضل بزرگى است.

شان نزول:

" ابن عباس" مفسر معروف نقل مى‏كند: مسلمانان صدر اسلام هنگامى كه پيامبر (ص) مشغول سخن گفتن بود و بيان آيات و احكام الهى مى‏كرد گاهى از او مى‏خواستند كمى با تانى سخن بگويد تا بتوانند مطالب را خوب درك كنند، و سؤالات و خواسته‏هاى خود را نيز مطرح نمايند، براى اين درخواست جمله‏