[سوره البقرة (2): آيات 97 تا 98] - تفسیر نمونه جلد 1

[سوره البقرة (2): آيات 97 تا 98]

قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنِينَ (97) مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِيلَ وَ مِيكالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ (98)

ترجمه:

97- (آنها مى‏گويند چون فرشته‏اى كه وحى بر تو نازل مى‏كند جبرئيل است و ما با جبرئيل دشمن هستيم به تو ايمان نمى‏آوريم) بگو كسى كه دشمن جبرئيل باشد (در حقيقت دشمن خدا است) چرا كه او به فرمان خدا قرآن را بر قلب تو نازل كرده است، قرآنى كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‏كند و هدايت و بشارت براى مؤمنان است.

98- كسى كه دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئيل و ميكائيل باشد (كافر است و) خداوند دشمن كافران است.

شان نزول:

هنگامى كه پيامبر (ص) به مدينه آمد روزى ابن صوريا (يكى از علماى يهود) با جمعى از يهود فدك نزد پيامبر اسلام (ص) آمدند، و سؤالات گوناگونى از حضرتش كردند، و نشانه‏هايى را كه گواه نبوت و رسالت او بود جستجو نمودند، از جمله گفتند: اى محمد خواب تو چگونه است؟ زيرا به ما اطلاعاتى در باره خواب پيامبر موعود داده شده است، فرمود: تنام عيناى و قلبى يقظان!:" چشم من به خواب مى‏رود اما قلبم بيدار است" گفتند راست گفتى اى محمد! و پس از سؤالات متعدد