[سوره البقرة (2): آيه 158] - تفسیر نمونه جلد 1

[سوره البقرة (2): آيه 158]

إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللَّهَ شاكِرٌ عَلِيمٌ (158)

ترجمه:

158- صفا و مروه از شعائر و نشانه‏هاى خدا است بنا بر اين كسانى كه حج خانه خدا و يا عمره انجام مى‏دهند مانعى ندارد بر آن دو طواف كنند (و سعى صفا و مروه انجام دهند، هرگز اعمال بى‏رويه مشركان كه بتهايى بر اين دو كوه نصب كرده بودند از موقعيت اين دو مكان مقدس نمى‏كاهد) و كسانى كه فرمان خدا را در انجام كارهاى نيك اطاعت كنند خداوند در برابر عمل آنها شكرگزار و از افعال آنها آگاه است.

شان نزول:

پيش از ظهور اسلام و همچنين مقارن آن مشركان و بت پرستان براى انجام مناسك حج به مكه مى‏آمدند، و مراسم حج را كه اصل آن از ابراهيم (ع) بود ولى با مقدار زيادى از خرافات و شرك آميخته بودند انجام مى‏دادند كه از جمله وقوف به عرفات، قربانى، طواف، سعى صفا و مروه بود، البته اين اعمال با وضع خاصى صورت مى‏گرفت.

اسلام با اصلاح و تصفيه‏اى كه در اين برنامه به عمل آورد، اصل اين عبادت بزرگ و مراسم صحيح و خالص از شرك آن را امضا نمود و بر روى خرافات خط بطلان كشيد.

از جمله اعمال و مناسكى كه انجام مى‏شد،" سعى" يعنى حركت ميان دو كوه معروف صفا و مروه بود.