[سوره البقرة (2): آيات 159 تا 160] - تفسیر نمونه جلد 1

[سوره البقرة (2): آيات 159 تا 160]

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى‏ مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ (159) إِلاَّ الَّذِينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (160)

ترجمه:

159- كسانى كه دلائل روشن و وسيله هدايتى را كه نازل كرده‏ايم بعد از آنكه در كتاب براى مردم بيان ساختيم كتمان مى‏كنند، خدا آنها را لعنت مى‏كند و همه لعن كنندگان نيز آنها را لعن مى‏نمايند.

160- مگر آنها كه توبه و بازگشت كردند و (اعمال بد خود را با اعمال نيك) اصلاح نمودند و آنچه را كتمان كرده بودند آشكار ساختند كه من توبه آنها را مى‏پذيرم كه من تواب و رحيمم.

شان نزول:

" جلال الدين سيوطى" در" اسباب النزول" از ابن عباس چنين نقل مى‏كند:

كه چند نفر از مسلمانان همچون" معاذ بن جبل" و" سعد بن معاذ" و" خارجة بن زيد" سؤالاتى از دانشمندان يهود پيرامون مطالبى از تورات (كه ارتباط با ظهور پيامبر (ص) داشت) كردند، آنها واقع مطلب را كتمان كرده و از توضيح خود دارى‏