تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 2 -صفحه : 655/ 529
نمايش فراداده

مريم تحت سرپرستى زكريا بزرگ شد و آن چنان غرق عبادت و بندگى خدا بود كه به گفته ابن عباس هنگامى كه نه ساله شد، روزها را روزه مى‏گرفت و شبها را به عبادت مى‏پرداخت و آن چنان در پرهيزگارى و معرفت و شناسايى پروردگار پيش رفت كه از احبار و دانشمندان پارساى آن زمان نيز پيشى گرفت «1».

و هنگامى كه زكريا در كنار محراب او قرار مى‏گرفت و براى ديدار او مى‏آمد، غذاهاى مخصوصى كنار محراب او مشاهده مى‏كرد كه از آن به تعجب مى‏افتاد روزى" به او گفت: اين غذا را از كجا آوردى"؟ (قالَ يا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هذا).

مريم در جواب" گفت: اين از طرف خدا است و اوست كه هر كس را بخواهد بى حساب روزى مى‏دهد" (قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ).

اما اين غذا چه نوع غذايى بوده و از كجا براى مريم آمده در آيه شرح داده نشده است ولى از روايات متعددى كه در تفسير عياشى و غير آن از كتب" شيعه" و" اهل تسنن" آمده استفاده مى‏شود كه آن يك نوع ميوه بهشتى بوده كه در غير فصل، در كنار محراب مريم به فرمان پروردگار حاضر مى‏شده است و اين موضوع جاى تعجب نيست كه خدا از بنده پرهيزگارش اين چنين پذيرايى كند.

اين موضوع كه منظور از" رزقا" غذاى بهشتى باشد از قرائنى كه در گوشه و كنار آيه هست نيز استفاده مى‏شود، زيرا اولا كلمه" رزقا" به صورت نكره، نشانه آن است كه روزى خاص و ناشناسى براى زكريا بوده است. ثانيا پاسخ مريم كه" اين از طرف خدا است" نشانه ديگرى براى اين مطلب مى‏باشد ثالثا به هيجان آمدن زكريا و تقاضاى فرزندى از طرف پروردگار كه در آيه بعد به آن اشاره شده قرينه ديگرى براى اين معنى محسوب مى‏شود.

1) مجمع البيان، جلد 2 صفحه 436.