تفسیر نمونه جلد 2

بست و مادر او را بعد از تولد به بيت المقدس نزد دانشمندان و علماى يهود آورد و گفت: اين كودك هديه به بيت المقدس است، سرپرستى او را يك نفر از شما به عهده بگيرد، و چون آثار عظمت در چهره او نمايان بود و در خاندان شايسته‏اى متولد شده بود، گفتگو در ميان دانشمندان بنى اسرائيل در گرفت و هر يك مى‏خواست افتخار سرپرستى مريم، نصيب او شود، سرانجام طى مراسم خاصى كه شرح آن در تفسير آيه 44 همين سوره خواهد آمد، زكريا كفالت او را بر عهده گرفت.

هر چه بر سن مريم افزوده مى‏شد، آثار عظمت و جلال در وى نمايان‏تر مى‏گشت و به جايى رسيد كه قرآن در ادامه اين آيه در باره او مى‏گويد:" هر زمان زكريا وارد محراب او مى‏شد غذاى جالب خاصى نزد او مى‏يافت" (كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً).

" محراب" محل ويژه‏اى است كه در معبد براى امام آن معبد يا افراد خاصى در نظر گرفته مى‏شود، و براى نامگذارى آن به اين اسم جهاتى ذكر كرده‏اند كه از همه بهتر، سه جهت زير است:

نخست اين كه از ماده" حرب" به معنى جنگ گرفته شده است چون مؤمنان، در اين محل به مبارزه با شيطان و هوسهاى سركش بر مى‏خيزند، ديگر اينكه" محراب" اصولا به معنى بالاى مجلس است و چون محل محراب را در بالاى معبد قرار مى‏دهند به اين نام ناميده شده است در ضمن بايد توجه داشت كه وضع محراب در ميان بنى اسرائيل چنان كه گفته‏اند با وضع محرابهاى ما تفاوت داشت آنها محراب را از سطح زمين بالاتر مى‏ساختند به طورى كه چند پله مى‏خورد و اطراف آن مانند ديوارهاى اطاق آن را محفوظ مى‏كرد به طورى كه افرادى كه در داخل محراب بودند، از بيرون كمتر ديده مى‏شدند.

سوم اينكه: محراب به معنى تمام معبد است كه جايگاه مبارزه با هواى نفس و شيطان بوده است.