إِنَّما مَثَلُ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَ الْأَنْعامُ حَتَّى إِذا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَها وَ ازَّيَّنَتْ وَ ظَنَّ أَهْلُها أَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها أَتاها أَمْرُنا لَيْلاً أَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصِيداً كَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (24) وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلى دارِ السَّلامِ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ (25)
24- زندگى دنيا همانند آبى است كه از آسمان نازل كردهايم كه بر اثر آن گياهان گوناگون كه مردم و چهار پايان از آن مىخورند، مىرويد، تا زمانى كه روى زمين زيبايى خود را (از آن) گرفته و تزيين مىگردد و اهل آن مطمئن مىشوند كه مىتوانند از آن بهرهمند گردند (ناگهان) فرمان ما شب هنگام يا در روز (براى نابودى آن) فرا مىرسد (سرما يا صاعقهاى را بر آن مسلط مىسازيم) و آن چنان آن را درو مىكنيم كه (گويى) هرگز نبوده است اينچنين آيات خود را براى گروهى كه تفكر مىكنند شرح مىدهيم.
25- و خداوند دعوت به سراى صلح و سلامت مىكند و هر كس را بخواهد به راه راست هدايت مىنمايد.
در آيات گذشته اشارهاى به ناپايدارى زندگى دنيا شده بود، در نخستين آيه مورد بحث اين واقعيت ضمن مثال جالبى تشريح شده تا پردههاى غرور و غفلت را