قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما تُغْنِي الْآياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ (101) فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ (102) ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا كَذلِكَ حَقًّا عَلَيْنا نُنْجِ الْمُؤْمِنِينَ (103)
101- بگو نگاه كنيد آنچه را (از آيات خدا و نشانههاى توحيدش) در آسمانها و زمين است، اما اين آيات و انذارها به حال كسانى كه ايمان نمىآورند (و لجوجند) مفيد نخواهد بود.
102- آيا آنها همانند روزهاى پيشينيان را انتظار مىكشند (و همانند بلاها و مجازاتهايشان را) بگو شما انتظار بكشيد من نيز با شما انتظار مىكشم! 103- سپس (به هنگام نزول بلا و مجازات) فرستادگان خود و كسانى را كه به آنان ايمان مىآوردند نجات مىداديم، و همين گونه بر ما حق است كه مؤمنان (به تو) را رهايى بخشيم.
در آيات گذشته سخن از اين بود كه ايمان بايد جنبه اختيارى داشته باشد نه اضطرارى و اجبار، به همين مناسبت در نخستين آيه مورد بحث راه تحصيل ايمان اختيارى را نشان مىدهد و به پيامبر (ص) مىفرمايد:" به آنها بگو درست بنگريد و ببينيد در آسمان و زمين چه نظام حيرتانگيز و شگرفى است كه هر