يك پيامبر در حكم انكار همه پيامبران است، و يا اينكه هود آنها را به ايمان به انبياى پيشين نيز دعوت مىكرد و آنها انكار مىكردند.
سومين گناهشان اين بود كه فرمان خدا را رها كرده" و از فرمان هر جبار عنيدى پيروى مىكردند" (وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ) چه گناهى از اين گناهان بالاتر، ترك ايمان، مخالفت پيامبران و گردن نهادن به فرمان جباران عنيد.
" جبار" به كسى مىگويند كه از روى خشم و غضب مىزند و مىكشد و نابود مىكند، و پيرو فرمان عقل نيست و به تعبير ديگر جبار كسى است كه ديگرى را مجبور به پيروى خود مىكند و يا مىخواهد نقص خود را با ادعاى عظمت و تكبر ظاهرا بر طرف سازد، و" عنيد" كسى است كه با حق و حقيقت، فوق العاده مخالف است و هيچگاه زير بار حق نمىرود.
اين دو صفت، صفت بارز طاغوتها و مستكبران هر عصر و زمان است، كه هرگز گوششان بدهكار حرف حق نيست، و با هر كس مخالف شدند با قساوت و بىرحمى، شكنجه مىكنند و مىكوبند و از ميان مىبرند.
در اينجا يك سؤال پيش مىآيد و آن اينكه اگر جبار معنايش اين است، چرا يكى از صفات خدا در قرآن سوره حشر آيه 23 و ساير منابع اسلامى" جبار" ذكر شده است؟
پاسخ اينكه:" جبار در اصل ريشه لغت همانگونه كه در بالا اشاره كرديم، يا از ماده" جبر" به معنى قهر و غلبه و قدرت است و يا از ماده" جبران" به معنى برطرف ساختن نقص چيزى است.
ولى" جبار" چه به معنى اول باشد يا دوم در دو شكل به كار مىرود، گاهى به صورت مذمت و آن در موردى است كه انسانى بخواهد كمبودها و نقائص خود را با" خود برتربينى" و تكبر و ادعاهاى غلط جبران كند، و يا اينكه بخواهد