نميشناسد؛ بلكه در تمام جهان جمعيتهايى كه با اساس كشور مخالف باشند به رسميت شناخته نميشوند. درست است كه در برخى از كشورهاى سرمايهدارى، حزب كمونيست، كه مخالف رژيم سرمايهدارى است، آزاد است و به طور رسمى فعاليت دارد، ولى اين آزادى علت ديگرى دارد و آن را زمامداران وقت ميدانند كه حزب مخالف، نقشى و در افكار عمومى اثر مثبتى نخواهد داشت از اين جهت آنرا به رسميت شناخته و اجازه فعاليت ميدهند ولى اگر احساس كنند كه رقيب، اساس رژيم را متزلزل ميسازد و در فكر پيروزى بر نظام حاكم است هرگز دست آنان را در فعاليت باز نميگذارند.
اصولاً هدف از تشكيل حكومت اسلامى دعوت به يكتاپرستى و اشاعه توحيد و بر چيدن هر نوع بتپرستى است. پيامبر از جانب خدا وظيفه دارد كه با روشهاى گوناگون (از استدلال و برهان و پند و نصيحت گرفته تا سرحد جبر و زور) بت و بتگرا را از صفحه روزگار برافكند، در اين صورت چگونه ميتواند در محيط حكومت خود چنين افرادى را به رسميت بشناسد و به آنان آزادى عمل بدهد. هرگاه خاورشناسان منصف باشند و در هدف پيامبران و برگزيده شدن آنان از جانب خدا، براى پاكسازى محيط از لوث شرك بينديشند و بدانند كه آنان براى توحيد عبادت و تثبيت يگانهپرستى مبعوث شدهاند قطعا، حق را ميپذيرند.
پيامبران بهسان رؤساى حكومتهاى دموكراسى نيستند كه از طرف اكثريت برگزيده شده باشند تا در تقنين و تشريع، از افكار عمومى الهام بگيرند و اگر آنان روزى بر وجود مشرك صحه گذاردند آنان نيز بپذيرند، بلكه پيامبران از جانب خدا براساس خط و مشى معينى برانگيخته شدهاند و هدف از بعثت آنان، دعوت به يكتاپرستى و بازدارى مردم از پرستش غير اوست. هرگاه بپذيريم كه آنان از جانب خدا برانگيخته شدهاند و نيز بپذيريم كه هدف آنان بسيار مقدس و حياتى است؛ در اين صورت اين نوع