الزام به ترك عمل زشت عيب نيست - در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ انتقادات، انتقادات كودكانه جلوه مي‏كند.

به هر حال، شايد در جهان هدفى مقدس‏تر از مبارزه با شرك و بت‏پرستى نباشد در اين صورت بايد ديد كه رهبر عالي‏قدر اسلام، از چه وسايلى براى اين هدف استفاده كرد و در وصول به آن، چگونه اصول انسانى را رعايت نموده است.

پيامبر گرامى 13 سال تمام، در مكه با پند و اندرز و تشريح مفاسد شرك و بت‏پرستى، مشركان را به حق و حقيقت دعوت نمود و اين مطلب به قيمت مهاجرت او از مكه به مدينه تمام شد و اگر به چنين هجرتى دست نمي‏زد، جان خود را از دست مي‏داد.

پس از ورود به مدينه و گرايش قبيله اوس و خزرج و گروهى از قبايل اطراف مدينه به اسلام، باز هم نيروهاى مشرك دست از او برنداشتند و بارها به مدينه حمله كردند، ولى رشادت و دلاورى سربازان اسلام، حملات آنان را خنثى ساخت. مقاومت پيامبر سبب گرديد اسلام و يكتاپرستى در سطح كشور حجاز، گسترش يابد و دولت جوان اسلام تشكيل شود و تمام پايگاه‏هاى شرك سقوط كند و به تصرف مسلمانان در آيد.

آيا تكليف يك رهبر دل‏سوز وعلاقه‏مند به سرنوشت انسان‏ها، درباره گروهى كه پس از سپرى شدن دوران نرمش و پند و اندرز در ايام اقامت 13 ساله در مكه و پس از 27 بار نبرد با شخص پيامبر گرامي(غزوه) و پس از 55 بار جنگ با گروه‏هاى اعزامى از جانب پيامبر در اطراف كشور، دست از عادت زشت و روش ضد انسانى خود برنمي‏داشتند چه بود؟ جز اين بود كه با قطع‏نامه شديداللحنى آنان را ميان ترك يك عمل زشت و يا آمادگى براى نبرد مخيّر سازد؟! اگر چنين نمي‏كرد راه ديگرى براى اصلاح آنان وجود نداشت.

الزام به ترك عمل زشت عيب نيست

گاهى تصور مي‏شود كه الزام آنان به ترك عادت زشت مانند بت‏پرستى، با اصول آزادى و دموكراسى مخالف است، در صورتى كه اگر واقع بين باشيم، الزام به ترك عمل