49. «وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْـذَنْ لِى وَلا تَفْتِنِّى أَلا فِى الفِتْنَةِ سَـقَطُوا وَ إِنَّ جَـهَنَّمَ لَمُحِـيطَةٌ بِالكافِرِينَ؛برخى از آنها ميگويند: به من اجازه بده و ما را در فته (بلا و مصيبت جنگ) مينداز. آگاه باش در بلا و محنت افتادهاند، دوزخ فراگير كافران است».50. «إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَـسُـؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكَ مُصِـيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَيَتَوَلَّوْا وَهُمْ فَرِحُونَ؛اگر حادثه خوش به تو رسد آنها را غمگين ميسازد، و اگر تو را مصيبتى برسد گويند: ما كار خودمان (احتياط و عدم شركت در جهاد) را قبلاً انجام دادهايم و شادمان بر ميگردند».51. «قُلْ لَنْ يُصِـيبَنا إِلاّ ما كَتَبَ اللّهُ لَنا هُوَ مَـوْلانا وَعلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ المُـؤْمِنُونَ؛بگو: جز آنچه خدا براى ما مقدر فرموده چيزى بهما نميرسد و او ولى ماست و مؤمنان بايد به خدا توكل كنند».52. «قُلْ هَلْ تَرَبَّـصُونَ بِنا إِلاّ إِحْدى الحُسْنَـيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّـصُ بِكُمْ أَنْ يُـصِـيبَكُمُ اللّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّـصُوا إِنّا مَعَكُمْ مُتُرَبِّـصُونَ؛
لطفا منتظر باشید ...
