عذرهاى كودكانه - در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ علت اين همه دورى از رحمت حق، كه حتى دعاى رسول خدا درباره آنها مستجاب نمي‏شود، در هر دو آيه بيان شده است و آن كفر و بي‏ايمانى است‏كه موجب حرمان از شفاعت است.

عذرهاى كودكانه

مرد مجاهد و فداكار كه هدف مقدسى دارد، هر سختى را در برابر آن آسان مي‏شمرد و همه گونه ناراحتى براى خود مي‏خرد و اين شيوه رجال فداكار است‏كه گرما و سرما، رنج و محنت، گرسنگى و تشنگى، غربت و در به‏درى تأثيرى در اراده آهنين آنها نمي‏گذارد، ولى منافقى كه نه ايمان دارد و نه هدف، در مواقع حساس به عذرهاى كودكانه توسّل جسته و چنان‏كه در آيه هشتاد و يكم نقل كرده است، به يكديگر مي‏گويند: «لا تَنْفِرُوا فِى الْحَرِّ؛ در هواى گرم كوچ نكنيد»، گرمى هوا بهانه است و گرنه مطلقا اين گروه تن پرور، روح جهاد و فداكارى ندارند.

معاويه ياغى، پس از تأسيس حكومت خود مختار در شام، براى تضعيف حكومت مركزى، دستجات غارتگرى به عراق مي‏فرستاد، تا بدين وسيله روحيه مردم عراق را تضعيف كرده و رخنه‏اى در حكومت على عليه‏ السلام به‏وجود آورد:

سفيان بن عوف به شهر انبار حمله برد و فرماندار على، حسان بن حسان بكرى را كشت و اموال مردم را تاراج كرد، حتى زيور و خلخال زنان را به عنف از آنها گرفت. خبر به كوفه رسيد. على عليه‏ السلام در خطبه‏اى كه مردم را براى جهاد در راه حق دعوت كرده است، به عذرهاى كودكانه برخى از منافقان بي‏هدف اشاره كرده و مي‏فرمايد:

«فإذا أمرتكم بالسير إليهم فى أيّام الحرّ قلتم: هذه حَمارّة القيظ، أمهلنا يُسَبِّخْ عنّا الحرّ؛ و إذا أمرتكم بالسير إليهم فى الشتاء، قلتم: هذه صَبارَّة القُرّ، أمهلنا ينسلخ عنّا البرد. كلّ هذا فراراً من الحرَّ و القُرّ... فأنتم واللّه‏ من السيف أفرّ. يا أشباه الرجال ولا