يكى از دانشمندان معاصر ميگويد: در كشورى كه دين رواج كامل دارد، بهترين وسيله براى برانداختن آن سوء استفاده از خود دين است و از خود دين بيش از هر عاملى ميتوان عليه آن استفاده نمود. ابوعامر نيز از همين راه وارد شد. به دوازده نفر از سران منافق ساكن دهكده قبا ـ كه در بيرون مدينه قرار داشت ـ نامهاى نوشت و دستور داد در آن نقطه مسجدى در برابر مسجد قبا ـ كه پيامبر پيش از ورود خود به مدينه شالوده آن را در مدت اقامت چند روزه خود ريخته بود ـ بسازند و اين ساختمان در ظاهر بهنام مسجد باشد و در واقع محفلى براى حزب و مجمعى براى منافقان بهشمار رود و در مواقع نماز، به بهانه نماز گزاردن در آنجا گرد آيند و تعليمات تخريبى ببينند و در طريق اجراى دستورهاى ابوعامر به بحث و مذاكره بپردازند.