38. «يا أَ يُّها الَّذِينَ آمَنُوا ما لَكُمْ إِذا قِـيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِى سَبِـيلِ اللّهِ اثّـاقَلْتُمْ إِلَى الأَرضِ أَرَضِـيتُمْ بِالحَيوةِ الدُّنْيا مِنَ الآخِرَةِ فَما مَتاعُ الحَيوةِ الدُّنْيا فِى الآخِرَةِ إِلاّ قَلِـيلٌ؛اى ايمان آورندگان! چرا هنگامى كه به شمار دستور بسيج در راه خدا (جهاد) داده ميشود، به زمين سنگينى ميكنيد (و نميخواهيد از جاى خود حركت كنيد) مگر از آخرت به زندگى دنيا راضى شدهايد، كالا و بهره دنيا، در برابر آخرت بسيار ناچيز است».39. «إِلاّ تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَلِـيماً وَيَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُم وَلا تَضُرُّوهُ شَيْئاً وَاللّهُ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ؛اگر حركت نكنيد (و در جهاد با دشمن شركت نورزيد) شما را به عذابى دردناك گرفتار ميسازد و گروهى ديگر را جانشين شما ميكند و به او (خدا) ضررى نميرسانيد و خدا به همه چيز تواناست».
ارتباط اين دو آيه با آيات قبل
بسيارى از مفسران اصرار دارند كه تمام آيات يك سوره را با هم مربوط سازند تا مجموع آيههاى يك سوره بهسان حلقههاى زنجير به هم مرتبط گردند. گاهى گام را