2. باديه‏نشينان مؤمن - در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ باديه‏نشينان عزلت و انزوا انتخاب كرده بودند، اين چنين خطاب مي‏كند:

«و الزموا السواد الأعظم؛ فإنّ يداللّه‏ مع الجماعة، و إيّاكم و الفرقة؛ فإنّ الشاذّ من الناس للشيطان كما أنّ الشاذّ من الغنم للذئب؛

به اجتماعات بزرگ بپيونديد؛ چون دست خدا با اجتماعات است و از عزلت و تك‏روى بپرهيزيد تك‏روان اجتماع، به دام شيطان مي‏افتند، چنان‏كه گوسفند بازمانده از گله، طعمه گرگ مي‏گردد».

2. باديه‏نشينان مؤمن

گروه ديگر از باديه‏نشينان، روى عوامل خاص به خدا و سراى ديگر ايمان آورده و زكات را براى تقرب به خدا، نه خسارت و غرامت مي‏دانند. خداوند آنها را در پوشش رحمت خود قرار مي‏دهد، چنان‏كه درباره آنان مي‏فرمايد: «وَمِنَ الأَعْرابِ مَنْ يُـؤْمِنُ بِاللّهِ وَاليَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّـخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ...».

3. پيشگامان در ايمان از مهاجر و انصار

گروه سوم، پيشگامان در ايمان از مهاجر و انصارند و مقصود كسانى هستند كه پيش از جنگ «بدر» به پيامبر گرويده و او را در موقع تنهايى يارى كرده‏اند. به‏طور مسلم اين گروه، براثر سبقت در اسلام و ايمان، رضايت خدا را جلب كرده و در پوشش رحمت او قرار گرفته‏اند، چنان‏كه مي‏فرمايد: «والسّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ المُهاجِرِينَ وَ الأَنْصارِ».

4. پيروان گروه پيشين

قرآن اين گروه را با جمله «وَالَّذِينَ اتَّـبَعُوهُمْ بِإِحْسانٍ» معرفى مي‏كند. «تابعين» در اصطلاح محدثان به گروهى گفته مي‏شود كه پيامبر را درك نكرده، اما صحابه او را