‌ نشانه‏هاى منافقين - در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ نشانه‏هاى منافقين

67. «المُنافِقُونَ وَالمُنافِقاتُ بَعْضُـهُمْ مِنْ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالمُنْكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ المَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَـهُمْ نَـسُوا اللّهَ فَنَسِـيَـهُمْ إِنَّ المُنافِقِـينَ هُمُ الفاسِقُونَ؛

مردان و زنان منافق؛ به‏هم پيوسته و دوست يكديگرند. به كارهاى بد، دعوت مي‏كنند و از كارهاى نيك، باز مي‏دارند و دست‏هاى خود را (در انفاق) مي‏بندند. خدا را فراموش كرده‏اند و خدا نيز آنها را فراموش كرده است (كنايه از قطع عنايات خداست). به‏راستى منافقان همان فاسقان و خارجان از اطاعت خدا هستند».

68. «وَعَدَ اللّهُ المُنافِقِـينَ وَالمُنافِقاتِ وَالكُـفّارَ نارَ جَـهَـنَّمَ خالِدِينَ فِـيها هِى حَسْبُـهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذابٌ مُقِـيمٌ؛

خدا به مردان و زنان منافق و گروه كافر، آتش دوزخ را وعده داده است، پيوسته در آن هستند. از نظر كيفر، آتش براى آنان كافى است و آنان را از رحمت خود دور ساخته است و بر آنان است عذاب دايم».

تفسير اين دو آيه، در صورتى به روشنى انجام مي‏گيرد كه آيه‏هاى 70 و 71 به اين دو آيه ضميمه گردند؛ زيرا اين دو آيه در مورد مردان و زنان منافق بحث و گفتگو مي‏كند و حالات افعال آنان را شرح مي‏دهد، هم‏چنان‏كه آيه‏هاى 70 و 72، مربوط به