وظيفه مسلمانان در برابر منافقان - در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ تحت الحمايه حكومت اسلامى در آيد.

2. منافقان: اين دسته خطرناك‏تر از گروه گذاشته‏اند. منافق كسى را گويند كه به اسلام تظاهر مي‏كند، ولى در باطن ايمان ندارد و اعمال ظاهرى او براى فريب دادن مسلمانان است. مسجدسازى آنها براى خدا نيست، به منظور تأسيس مركز سياسى است. اگر در مجامع دينى شركت كنند، غرض اين است كه جاسوسى كنند و اگر با مسلمانان به سوى جبهه جنگ بروند، منظور فراهم آوردن مقدمات شكست مسلمان‏هاست. اين گروه نوعا افراد حريص و پر توقع و پر مدعا هستند. اگر در غزوات اسلامى غنيمتى به‏دست ارتش اسلامى بيفتد، توقع دارند بزرگ‏ترين سهم به آنها داده شود، اگر رموز و اسرار حكومت اسلامى را بفهمند، فورا در اختيار دشمنان مي‏گذارند.

مبارزه با اينها از اين نظر مشكل است؛ يعنى به حكم ابراز اسلام، نمي‏شود آنها را از جامعه‏اسلامى طرد كرد و به حكم نفاق و دورويى نمي‏توان به آن اعتماد نمود. آنان اقليتى هستند كه در برابر اكثريت مسلمانان واقعى، به فعاليت‏هاى سرى مشغولند؛ در فكر ايجاد تفرقه در ميان مسلمانانند و به حكم اين كه مسلمانند مي‏توانند در مجالس مسلمانان حاضر شوند و رئيس اسلام را ترور كنند، چنان‏كه منافقان در طريق مراجعت از «تبوك»، قصد جان او را كردند و خواستند در فرصت مخصوصى شتر رسول خدا را رم دهند و او را به قتل برسانند، ولى پيامبر آگاه شد و نقشه آنها را نقش برآب كرد، چنان‏كه خداوند در آيه 74، به اين جريان با جمله «وَهَمُّوا بِمالَمْ يَنالُوا» اشاره مي‏نمايد.

وظيفه مسلمانان در برابر منافقان

حكومت‏هاى امروز، پس از شناسايى مخالفان خود، آنان را به عناوين مختلف از ميان مي‏برند و يا در سياه‏چال‏ها شكنجه مي‏دهند، ولى در اسلام، قصاص قبل از جنايت صحيح نيست و حاكم عادل اسلامى، هرگاه از تصميم كسى داير بر قتل او آگاه گردد بايد به حكم خرد از او احتياط كند، ولى هرگز او را نمي‏تواند اعدام نمايد، يا به سياه‏چال‏ها