اين سوره بهنامهاى مختلف، مانند «توبه» و «برائت» و «فاضحه» خوانده ميشود و هركدام به مناسبت خاصى بر آن اطلاق ميگردد:از آنجا كه سرگذشت توبه گروهى از مهاجر و انصار، در اين سوره آمده و نيز سرگذشت گروه سه گانهاى كه براى گردآورى غله و ميوه، از جهاد سرباز زده بودند، در اين سوره طى آيههاى 118 و 119 وارد شده است اين سوره را «توبه» مينامند. و باز چون در اين سوره، از مشركان و كليه بتپرستان «برائت» و بيزارى جسته شده است و تمام پيمانهاى آنان ناديده گرفته شده و بتپرستى با تمام اشكالش غيرقانونى اعلام گرديده است، اين سوره را سوره «برائت» مينامند و چون اسرار شبكه جاسوسى و خيانتهاى گروهى از منافقان در اين سوره آشكار شده و خداوند پرده از رازهاى آنان برداشت و همگى را رسوا كرد، اين سوره را «فاضحه» هم ميگويند.
شماره آيه و هدف و محل نزول سوره
اين سوره 129 آيه دارد و همگى به گواهى مضمون آيات آن در «مدينه» نازل شده و يكى از طرق شناسايى آيات مكى از مدنى، مضامين خود آنهاست؛ آيات اين سوره همگى در مورد حوادثى سخن ميگويد كه پس از مهاجرت پيامبر به مدينه رخ داده