58. «وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِى الصَّدَقاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْها رَضُوا وَ إِنْ لَمْ يُـعْطَوْا مِنْها إِذا هُمْ يَـسْخَـطُونَ؛برخى از آنها (در تقسيم زكات) بر تو خرده ميگيرند، هرگاه بهرهمند شوند خوشحال ميگردند و اگر بى نصيب شوند آنگاه خشمگين ميشوند».59. «وَلَوْ أَ نَّـهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَقالُوا حَسْبُنَا اللّهُ سَـيُـؤْتِـينَا اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنّا إِلَى اللّهِ راغِبُونَ؛هرگاه آنها (منافقان) به آنچه خدا و رسول او داده راضى ميشدند و ميگفتند: خدا ما را كفايت ميكند و خدا و پيامبر او از كرم خويش به ما عطا مينمايند و ما به سوى او متوجه هستيم (به نفع آنها بود)».60. «إِنَّما الصَّـدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَالمَساكِـينِ وَالعامِلِـينَ عَلَيْها وَالمُـؤلَّـفَةِ قُلُوبُـهُمْ وَفِى الرِّقابِ وَالغارِمِـينَ وَفِى سَبِـيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِـيلِ فَرِيضَةً مِنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِـيمٌ حَكِـيمٌ؛زكات به فقيران، مساكين، عاملان زكات (كسانى كه مأمور جمعآورى زكاتند)؛ اشخاصى كه با دادن زكات قلوب آنها متوجه اسلام ميشود، براى آزاد كردن بندگان و (تأمين بدهي) بدهكاران و در راه خدا (كارهاى نيك) واماندگان در راه تعلق دارد؛ اين قرارى است از جانب خدا و او دانا و حكيم است».
لطفا منتظر باشید ...
