‌ نشانه‏هاى نفاق - در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ نشانه‏هاى نفاق

124. «وَ إِذا ما اُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَ يُّـكُمْ زادَتْهُ هـذِهِ إِيماناً فَأمّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزادَتْهُـمْ إِيماناً وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ؛

هر موقع سوره‏اى فرود آيد، برخى از منافقان (به عنوان استهزا) به يكديگر مي‏گويند: اين سوره، ايمان كدام يك از شماها را افزود (ولي) آنان‏كه ايمان آورده‏اند، بر ايمان آنها افزوده، در حالى كه خوشحالند».

125.«وَأَمّا الَّذِينَ فِى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلى رِجْسِهِمْ وَماتُوا وَهُمْ كافِرُونَ؛

آنان‏كه در قلوبشان بيمارى (نفاق) است، بر پليدى آنان افزوده و در حالى كه كافر بودند، در گذشتند».

126. «أَوَلا يَرَوْنَ أَ نَّـهُمْ يُفْـتَنُونَ فِى كُلِّ عامٍ مَـرَّةً أَوْ مَـرَّتَيْنِ ثُـمَّ لا يَتُوبُونَ وَلا هُمْ يَـذَّ كَّـرُونَ؛

آيا نمي‏بيند كه در هر سال، يك بار يا دو بار آزمايش مي‏شوند، باز توبه نمي‏كنند و متذكر نمي‏شوند».

127. «وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُـهُمْ إِلى بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُـمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَـهُمْ بِأَ نَّـهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَـهُونَ؛

هر موقع سوره‏اى فرود آيد به يكديگر نگاه مي‏كنند و مي‏گويند: آيا كسى، شما را