36. «إِنَّ عِدَّةَ الشُّـهُورِ عِنْدَ اللّهِ اثْنى عَشَرَ شَـهْراً فِى كِتابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمـواتِ وَالأَرضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذ لِكَ الدِّينُ القَـيِّمُ فَلا تَـظْلِمُوا فِـيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ وَقاتِلُوا المُشْرِكِـينَ كافَّـةً كَما يُقاتِلُونَكُمْ كافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ مَعَ المُـتَّـقِـينَ؛شماره ماهها نزد خدا در كتاب او دوازده ماه است. (اين نظام) از روزى است كه زمين و آسمانها را آفريده است، اين است آيين محكم. در اين ماهها به خودتان ستم مكنيد و با مشركان جملگى بجنگيد، چنانكه با شما يكسره ميجنگند بدانيد خدا با پرهيزكاران است».
نقش نظم در پيشرفت اجتماع
نظم و حساب در زندگى، وسيله نيل به هدف است. جامعهاى كه كارهاى اجتماعى و انفرادى آنها براساس محاسبه باشد، بهطور مسلم در راهى كه گام برميدارد به مقصد ميرسد. مجتمعى كه كار او روى نظم و نقشه معينى نباشد، آغاز و پايان كارشان واضح و روشن نيست و خواهى نخواهى پيش از وصول به مقصد، در نيمه راه با شكست روبهرو ميگردند. براين گفتار، تجربه و آزمايش و كارهاى روزمره خودمان گواهى ميدهد.تصور نشود كه اين موضوع، از خصايص بشر كنونى است، بلكه از روزى كه خواست
لطفا منتظر باشید ...
