5. قوم «لوط» كه با خسف، آباديهايشان را زير و رو نمود. نشانههاى مؤمن
71. «وَالمُـؤْمِنُونَ وَالمُـؤْمِناتُ بَعْضُـهُمْ أَوْلِـياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ المُنْكَرِ وَيُقِـيمُونَ الصَّلوةَ وَيُـؤْتُونَ الزَّكوةَ وَيُطِـيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُولـئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِـيمٌ؛
مردان و زنان مؤمن، ولى يكديگرند، مردم را به كارهاى نيك دعوت نموده و از كارهاى زشت باز ميدارند، نماز ميگزارند و زكات ميدهند و خدا و رسول او را اطاعت نموده و براثر آن مشغول رحمت الهى ميگردند. خدا عزيز و حكيم است».
72. «وَعَدَ اللّهُ المُـؤْمِنِـينَ وَالمُـؤْمِناتِ جَـنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِها الأَنْهارُ خالِدِينَ فِـيها وَمَساكِنَ طَيِّبَةً فِى جَـنّاتِ عَـدْنٍ وَرِضْوانٌ مِنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذ لِكَ هُـوَ الفَوْزُ العَظِـيمُ؛
خداوند به مرد و زن با ايمان وعده بهشت داده است كه زير درختان آن، آبها جارى ميگردد، همراه با خانههاى پاكيزه در بهشت دايم و رضايت الهى بالاتر از همه چيز است. اين است پيروزى بزرگ».
مطالعه آيات قرآن در مورد دو عامل سعادت آفرين (امر به معروف و نهى از منكر) ما را به اهميت شايان هر دو، رهبرى ميكند. در بسيارى از آيات به مؤمنان دستور