«آقا حضرت صادق آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم» فرمود:
اگر شيعيان ما در ابتداء و شروع به كارها «بسم اللّه» را ترك كنند، خداوند متعال آنها را به مكروهى مبتلا مىكند، تا متنبه شوند و شكر و ثناى او را بجا آورند. بعد فرمود:
يك روز عبداللّه بن يحيى محضر مقدس «آقا اميرالمؤمنين على عليه السلام» مشرف شد. مقابل حضرت كرسى و صندلى بود، حضرت به عبداللّه امر فرمودند كه روى صندلى بنشيند.
همينكه عبداللّه خواست روى كرسى و صندلى بنشيند، صندلى برگشت و عبداللّه واژگون شد و مُحكم به زمين افتاد و سرش شكست و خون جارى شد و از شدّت درد متاءلّم گرديد.
آقا حضرت على عليه السلام آب طلبيد و سر عبداللّه را با آن شست و شو و پاك فرمودند.
بعد دست مباركشان را روى سر عبداللّه كشيدند، گويا اصلاً هيچ اتّفاقى نيفتاده.
سپس فرمودند: «الحمد للّه كه خداوند متعال گناهان شيعيان ما را در همين دنيا پاك فرمود».
الحمد للّه رب العالمين كه خدا ابتلا و گرفتارى دنيا را موجب خلاصى و نجات و پاكى گناهان شيعيان ما قرار داد تا عبادات و طاعات آنها سالم بماند و مستحق ثواب شوند.
عبداللّه عرض كرد: يا اميرالمؤمنين، آيا كيفر و جزاى گناهان فقط در دنيا داده مىشود؟!
حضرت فرمود: بله، مگر فرمايش گهربار «حضرت پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم» را نشنيدى كه فرمود: دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.
خداوند متعال ؛ شيعيان ما را به اين بلاها گرفتار مىكند كه از آلودگى گناه پاك شوند. و خداوند سبحان ؛ در سوره شورى فرموده: هر رنج و مصيبت و گرفتارى و بلا به شما مىرسد، همه از اعمال زشت وبد شماست، در صورتيكه خدا خيلى از گناهان شما را عفو مىكند و روز قيامت ثواب عبادتهاى شما را مىدهد.
ولى دشمنان ما را در همين دنيا جزاى عبادتهايشان را مىدهد، چون عبادتهاى آنها از روى اخلاص نيست و «ولايت» ما را ندارند، پس اعمال آنها ارزش و قيمت و بهايى ندارد و زمانيكه در قيامت وارد شوند، گناهانشان را به آنها نشان مىدهند و به خاطر بغض و عداوتى كه با «آل محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم» داشته اند، آنها را در آتش جهنّم مىاندازند.
عبداللّه عرض كرد: يا اميرالمؤمنين متوجّه شدم، ولى مىخواهم بفهمم چه گناهى در اينجا از من سر زده كه ديگر مرتكب آن نشوم.
حضرت فرمود: «وقتى مىخواستى بنشينى بسم اللّه الرحمن الرحيم نگفتى».
آيا نمى دانى كه «پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم» فرمود:
«هر كارى كه مىخواهى شروع كنى اوّل با نام خدا شروع كن. زيرا هر كارى كه بدون نام خدا شروع شود به پايان نرسد.»(73)
(احمد كرمى)