درگذشته براى اين كه دانش پژوهان صفات الهى را بهتر حفظ كنند اين شعر را به آنها مى آموختند:.
در بحث هاى گذشته درباره اين كه خدا عالم و قادر و حىّ است، و نيز درباره اين كه مركب و جسم نيست، مرئى و ديده شدنى نيست و نيز شريك ندارد و غنى و بى نياز است توضيح داده شد.
براى تكميل بحث، لازم است درباره (مريد)، (مدرك)، (قديم و ازلى)، (متكلم)، (صادق) و (اين كه خدا محل حوادث قرار نمى گيرد و بى معانى است، يعنى صفات او عين ذات اوست) توضيح داده شود.