يكى از موضوعاتى كه در سيرة حضرت على (عليه السلام) فراوان به چشم مىخورد، توجه به خواسته‌هاى مشروع و به حق مردم و ارتباط مستقيم با آنان‌است. حضرت پرسش را حق مردم مىدانست؛ حتى اگر پرسش چندان منطقى نباشد؛ (البته در صورتى كه سؤال‌كننده واقعاً در مقام پرسش و استفهام باشد ونه تحقير و توطئه). يكى از يارانش در گرماگرم جنگ صفّين از وى پرسيد: چگونه گروهى شما را از خلافت باز داشتند؛ در حالى كه شما به اين مقام‌سزاوارتر بوديد. حضرت با آن كه اين پرسش را چندان مناسب نمى دانست ـ به‌دلايلى كه بى ترديد احترام به «حق پرسش» مردم يكى از آن‌ها است ـ به‌تفصيل پاسخ گفت.
امام (عليه السلام) به مالك‌اشتر توصيه فرمود:
با مردم رابطه مستقيم برقرار ساز و اگر نزد آنان به ستمگرى متهم‌شدى، توجيه و عذر خود را بيان كن.... مبادا خود را به مدت طولانى از مردم پنهان كنى؛ اين كار به بروز مشكلات براى مردم و بى خبرى مسؤولان از اوضاع جارى كشور مىانجامد.